O snach, demonach i nastolatkach, czyli...recenzja Trylogii Snów 💤

Cześć misie! Jak tam święta? Wypoczęliście troszkę? Poczytaliście? U mnie był to odrobinę czas posuchy. Zaczęło się dobrze, skończyłam trzecią księgę snów, potem przeczytałam "Promyczka". Jednak potem...zaczęłam hiszpański kryminał, który ciągle czytam, ale po hiszpańsku tak cały czas czytać nie można. Zrobiłam więc, całkowicie nieudane, podejście do "Załącznika" Rainbow Rowell. Aktualnie nie mam co czytać, bo nie chcę zaczynać nic nowego, ze względu na ilość zbliżających się premier i nie wiem co ze sobą zrobić.
 Ale, ale! Moja aktywność nie ustała i dlatego właśnie teraz nadszedł ten wspaniały i wyczekiwany moment. Recenzja *werble* Trylogii Snów! I nie będzie to taka recenzja jak zwykle. Będzie to recenzja bezspojlerowa! Skupię się na całej trylogii, a mniej będzie o konkretnych tomach.
Pojawi się również zestawienie Trylogii Snów z Trylogią Czasu.
Zapraszam!


TRYLOGIA SNÓW / KSIĘGI SNÓW SILVER


KERSTIN GIER
WYDAWNICTWO: MEDIA RODZINA
GATUNEK: MŁODZIEŻOWE; FANTASTYKA

Na Trylogię Snów składają się trzy tomy, a dokładniej trzy KSIĘGI, zatytułowane po prostu "Silver. Pierwsza księga snów" i tak dalej. Jest to seria, z którą zaczęłam rok, a dokładnie z jej dwoma pierwszymi tomami, bo trzecia księga wyszła dopiero pierwszego marca.
Trochę się wzbraniałam przed zabraniem się za ten cykl. Też tak macie, że jak lubicie jakiegoś autora za pewną książkę lub serię, to boicie się sięgnąć po jego/jej inne dzieła, żeby się przypadkiem nie zawieść?
Kocham Trylogię Czasu i naprawdę bałam się, że Silver mnie rozczaruje. Okazało się jednak, że moje obawy były zbyteczne, bo te książki mnie kupiły.

Ale o czym w ogóle jest Trylogia Snów?

Olivia Silver i jej młodsza siostra Mia przeprowadzają się do matki, do Londynu. Przeprowadzki nie są dla nich nowością - od rozwodu rodziców ciągle zmieniały miejsce zamieszkania - więc zaczynanie wszystkiego od nowa to dla nich "bułka z masłem". Okazuje się jednak, że nie będzie to przeprowadzka jak poprzednie, gdyż dziewczyny mają zamieszkać z nowym partnerem ich matki oraz jego dziećmi. Nowe miasto, nowa rodzina, nowa szkoła, a co się z tym wiąże - nowe znajomości.

Jednak nie to jest najważniejsze. Wraz z przyjazdem do Londynu, Liv zaczynają nawiedzać dziwne sny, których ważny punkt stanowią przedziwne zielone drzwi z klamką w kształcie jaszczurki. Poza tym, występują tam także nianie z tasakiem czy gadające posągi.
Jednak jeden sen jest szczególnie dziwny. Sen, w którym Silver spotyka czterech chłopaków, przeprowadzających dziwny rytuał na starym cmentarzu. Liv zna ich ze szkoły, i - co najdziwniejsze - gdy spotykają się na jawie, chłopcy wydają się znać ją lepiej niż powinni. Czy to możliwe, że śnili ten sam sen?

Czwórka przyjaciół, do której należy między innymi jej przyszywany brat, Grayson oraz niemożliwie przystojny Henry, skrywa przed dziewczyną jakieś tajemnice. A trzeba wspomnieć, że Liv jest ogromną fanką Sherlocka (tak, tego z Cumberbatchem!!!) i nie pozostawia zagadek nierozwiązanych. Co z tego wyniknie?
Inną tego typu zagadką jest tajemnicza Secrecy. Czy mała Mia odkryje kto jest autorem bloga Tittle-Tattle?

 Tego przekonajcie się sami!

To tyle. Więcej wam nie powiem, ponieważ sami powinniście zapoznać się z tą serią. Serio, jak mówię, że powinniście, to myślę POWINNIŚCIE.
Dlaczego?
Przede wszystkim jest to styl pisarski autorki. Fani Trylogii Czasu zrozumieją o co mi chodzi. Kerstin bowiem, pisze w świetny, młodzieżowy i współczesny sposób, przez co jej książki się pochłania. Czytanie tych maleństw to naprawdę świetna rozrywka, która na pewno poprawi wam humor. Cięte riposty, ciekawe porównania i żarty to tylko mały ułamek zalet tej serii.

Jeżeli chodzi o fabułę, to jest ona typowo młodzieżowa. Mamy młodą dziewczynę, która się przeprowadza. Mamy - oczywiście - największych przystojniaków w szkole. Mamy romans, choć trzeba przyznać, że nie jest on nachalny ani błyskawiczny, jak to zwykle w takich książkach bywa, ale rodzi się powoli i ciekawie. Główna bohaterka (oczywiście) odkrywa swoje umiejętności i walczy ze "złem".
Jednak mimo wszystko ten cykl nie jest taką nudną, typową młodzieżówką fantastyczną. Kerstin ma ogromny talent, do opisywania banalnych tematów w niebanalny sposób. Tę historię śledzi się z napięciem, a niektóre momenty wręcz ze wstrzymanym oddechem. Tajemnice ukrywane są praktycznie na każdym kroku i ujawniane w najmniej spodziewanych momentach.

Nie można zapomnieć o tym, co w książkach Kerstin jest jedną z najlepszych cech, czyli bohaterach i mam tu w szczególności na myśli bohaterów męskich.
Liv jest bardzo ciekawą postacią, aczkolwiek tak naprawdę polubiłam ją dopiero w ostatnim tomie. Wcześniej była trochę dziecinna - szczególnie w drugim tomie, swoim zachowaniem wobec Bochry. Widać to już w pierwszym tomie po sposobie, w jaki bohaterka odnosi się do swojej aktualnej sytuacji i do partnera swojej matki. Dziewczyna zachowuje się jakby miała muchy w nosie, jednak - na szczęście - z czasem się wyrabia. Nie można jednak zarzucić jej sztuczności czy głupoty, bo dziewczyna we wszystkim co robi i mówi, jest naprawdę szczera.
Henry...Henry, ah ten Henry. Jeśli pokochaliście Gideona w Trylogii Czasu, to powinnyście także pokochać tego przystojniaka. Nie będę wam jednak zbyt dużo o nim opowiadać, ponieważ uważam, że każdy z was powinien wyrobić sobie o nim opinię.
Tak samo pod znakiem zapytania pozostawiam postaci pozostałych trzech chłopców oraz Florence. Chciałbym powiedzieć jednak o rodzinie głównej bohaterki. Siostra Liv, Mia mimo młodego wieku, jest naprawdę inteligentną i cwaną "bestią". Jej zapał i chęć rozwiązania zagadek są zaraźliwe. Dzięki niej, cała ta historia jeszcze bardziej intryguje
Nie da się również pominąć postaci Lottie, która jest opiekunką, o jakiej marzy chyba każdy. Zabawna i urocza - kobieta, której nie sposób pokochać.

Książki, składające się na Trylogię Snów są przepięknie wydane i nie można temu zaprzeczyć. Moc ozdób zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz, które razem tworzą piękną całość. Pod względem wydawniczym, książki tej serii są obłędne i zadowolą nie jedną okładkową srokę.

Jak już pisałam, Kerstin Gier absolutnie nie zawiodła mnie tą serią. Książki są równie wciągające co Trylogia Czasu, choć momentami nachodziła mnie myśl, że te są bardziej dziecinne. Jednak chwilę potem działo się coś, co zmieniało moje zdanie o sto osiemdziesiąt stopni.
Wszystkie tomy cyklu stoją mniej więcej na równym poziomie i nie umiem wam powiedzieć, który z nich był najlepszy. Wszystkie są dobrze napisane i nie występuje tu nawet "syndrom drugiego tomu".
Uważam, że jeżeli ktoś z was lubi Trylogię Czasu, to na pewno polubi również tę trylogię. Ciekawi bohaterowie, humor tych książek i świetny pomysł, czyli stuprocentowa Gier. Szczerze polecam.


Czytaliście tę trylogię? Dajcie znać co o niej sądzicie.


BOOK-BLOOD PRINCESS